Parmak Emme
Parmak emmenin zararları nelerdir?Emme fonksiyonu yeni doğmuş çocuklarda çok kuvvetlidir. Parmak emme küçük yaşlarda sık görülen bir alışkanlıktır. Parmak emme ve dil emme alışkanlıkları ilk 1.5 sene normal olmakla birlikte 2 yaşın sonunda kaybolur. Bu durumda üst ön dişler öne, alt ön dişler ise geriye doğru eğilir ve alt ile üst ön dişler arasında açıklık meydana gelir. Alışkanlık bırakılırsa bu açıklık kapanır; ancak 3.5 yaşından sonra kalıcılık artar. Parmak emme alışkanlığı gece uyurken de devam ederse parmağın damağa yaptığı basınçtan dolayın derin bir damak, parmağın dişleri öne doğru itmesinden dolayı üst çenede darlık (V şeklinde bir çene kavsi) meydana gelir. Bununla birlikte parmağın gece boyunca damağa yapmış olduğu basınçla damak burun tabanına yakınlaşacağı için hava geçişi dar alanda olacak ve çocuk bu yüzden daha çok ağızdan nefes alan burnundan rahat nefes alamayan bir anatomiye sahip olacaktır. Ağızdan nefes alma bilindiği gibi mikropların daha rahat vücudumuza girmesini sağlar.
Genellikle dört yaşına kadar kendiliğinden ortadan kalkar. Ortaya çıkan bozukluğun derecesi emmenin süresine, sıklığına, şiddetine ve emme sırasında parmağın pozisyonuna bağlıdır.
Parmak emme nasıl tedavi edilir?Bu alışkanlıktan kurtulmayı çocuk istemedikçe, tedavinin başarıya ulaşması imkansıza yakındır. Çocuğun çevre baskısına uğramaması ve alay edilmemesi için okul çağından önce bırakması psikolojik yönden çok faydalıdır. Çocuk baskı altına alınmadan cesaretlendirilerek, ödüllendirilerek alışkanlık bırakılmaya çalışılmalıdır. Eğer okul çağına geldiği halde alışkanlık devam ediyor ise profesyonel yardım almak üzere çoçuk psikiyatristine başvurulmasında yarar vardır.
